Philosophia Botanica | Differentia | 279
279. Inflorescentia (163: xi.) maxime realis est differentia.
Inflorescentia est modus, quo Pedunculus fructificationem promit (p. 11-2),vel quoad structuram, vel locum; hoc alii Situm Fructificationis dixere, & ex eo hariolantes, nova Genera formarunt.
Pulcherrima inter omnes differentias mihi semper visa est Inflorescentia, in plurimis generibus.
Spiraea aliae fl. duplicato-racemosis, aliae fl. corymbosis, aliae floribus umbellatis, ut demta hac nota nulla certitudo speciei.
Pedunculus, qui flores promit, eosdem varie porrigit.
Flaccidus est, cum ita debilis, ut a proprio floris pondere dependeat.
Cernuus cum apice incurvatur, ut flos versus latus alterum vel terram nutet; nec poterit erectus attolli ob curvaturam strictam pedunculi: uti in Carpesio, Bidente radiata, Carduo mutante, Scabiosa alpina, Heliantho annuo, Cnico sibirico.
Fastigiati sunt flores, cum petioli ita attollunt fructificationes in fasciculum, ut superne aequales altitudinae evadant, ac si horizontaliter detonsi essent: Exemplo Dianthi, Silenes.
Patulus petiolus ramulos undique dispergit, ut remotos ferat flores, oppositus Coarctato.
Conglomorati flores fiunt, cum petiolus ramosus flores ferat absque ordine arcte congestos & compactos; adeoque oppositi Paniculae diffusae.
Articulatus, qui articulo unico instruitur: Oxalis, Sida, Hibiscus.
Bini Pedunculi simul exeunt in Capraria & Oldenlandia zeylanica.
Terni pedunculi ex eadem axilla in Impatiente zeyl.
Flexuosi s. Undulati Pedunculi in Aira Fl. Su. 64. & Poa zeyl. 46.
Restantes in planta pedunculi post casum fructificationis: in Jambolifera, Ochna, Justicia.
Incrassati versus florem pedunculi in Cotula, Tragopogone & plerumque in floribus cernuis.