Philosophia Botanica | Fructificatio | 93

93. NATURALISSIMA Structura (92) Fructificationis a pluralitate existentium desumitur: in α Numero (94), β Figura (95), γ Proportione (96), δ Situ (97).

Naturalissima in plerisque Plantis occurrit:

Calycem crassiorem, breviorem corolla tenera caduca.

Pistillum in medio floris intra stamina; Antheras insidere filamentis & Stigmata stylis &c. communiter obtinet.

Differunt omnes fructificationes, & sic etiam conveniunt omnes.

Naturalissima structura ex usu adsuescit, nec observatur dein a Botanico genuino; hanc diffuse describunt idiotae & peregrinatorum turba, eoque produnt ignorantiam, quam perversi extollunt.

Agrostographus eximius hic parum impegisse mihi videtur, alioquin vere Magnus.

Exemplo Characterem barbare constructum proponam: Calyx viridis, erectus, brevis, quinquepartitus, segmentis angustis, angustioribus quam longis. Corolla petalis quinque, explanatis, basi angustioribus, coloratis, tenuissimis, patentibus, insertis receptaculo intra calycem, defluentibus ad basin, alternantibus cum calycis laciniis, cadentibus ante maturitatem fructus. Staminum Filamenta nonnulla, angusta, subteretia, superne angustiora, inserta receptaculo intra corollam, alternata cum petalis, sed calyci opposita. Anthera unica in singulo filamento, quae rumpitur, redditque farinam & contabescit. Pistillum centrum floris occupat intra stamina, habet pro basi Rudimentum fructus parvum, cujus apici styli insident, germine angustiores, quae nec plani sunt, sed angusti, distincti a corolla, & stigmata gerunt in apicibus crassiuscula. Postquam defloruit Planta, excrescit germen & fit Pericarpium, quod replet calycem, fit durum, & apice vestigium styli gerit, tandem rumpitur in varia loculamenta & valvulas, ejicitque semina acuminata, quae adfixa fuere lateribus pericarpii internis. Quis diceret LINUM esse?